ale to tylko dlatego że ktoś mnie bardzo wkurzył swoją głupią gadką
( i wbrew pozorom nie był to żaden chłopak ;)..)
Za rękę z bezczelnością
zasady zdowego zwiazku wspolczesnego swiata.
"nie ograniczaj drugiej osoby"
tak zdecydowani niech robi sobie co chce,
impreza samemu? czemu nie?
co tydzien? okey
regularne pisanie z koleżankami?
przecież trzeba z kimś rozmawiać
wyjazd na wakacje samemu?
a jakie to nowoczesne
szkoda tylko ze nie działa.
czy nasi dziadkowie jezdzili na wakacje osobno?
upijali sie na imprezach -pseudo- integracyjnych w pracy?
a może właśnie to że nawet nie mieli takiej opcji powodowało że byli wierni aż do śmieci?i mogli umrzeć spokojnie i dumnie? w otoczeniu rodziny?
(bo pewnie połowa współczesnych ludzi umrze samotnie, tak jak chca żyć)
czy to raczej kwestia przypadku?
bo jak ktoś chce zdradzić to i tak zdradzi.
a teraz pomyślmy o rachunku prawdopodobieństwa. kiedy mamy większe prawdopodobieństwo ze ktoś z partnerów zdradzi - kiedy jadą na wakacje sami czy kiedy jerzdżą osobno?
kiedy większość czasu poświęcają rodzinie czy imprezom w pracy?
wkurza mnie pieprzenie ludzi "daj jej więcej swobody"
sorry za przeproszeniem
po co jesteś w związku jak chcesz wolności? żeby ci ktoś prał skarpety?
rzygac się chce tą nowoczesnością. tacy nowocześni z nowym nowoczesnym telefonem,
pralką, szuszarką, bmką, podejściem, mieszkaniem, nowoczesnymi integracjami,
otwarci, gotowi na nowe wyzwanie (doznania).
wszytsko pięknie jak na okładce.
a w książce pustka.
okładka piękna.
otwierasz a w środku nie ma nic.
bo to całe gówniane nowoczesne podjeście jest tłumaczeniem sie
przykryciem braków
bo ludzie są zbyt mało odważni żeby nazywac rzeczy po imieniu.
zbyt skoncentrowani na swoich doznaniach i hedoniźmie żeby w tym wszytskim było miejsce na drugiego człowieka i samemu bycie człowiekiem
mówią "życie jest jedno"
i tak jak dawniej ludzi chcieli właśnie z tego powodu byc bohaterscy i wierni i pracowici i godni zaufania, mieć dobre imię u innych,
to teraz własnie z tego samego powodu są tchurzliwi, leniwi, dwulicowi, i godni pogardy
wartości te czy inne zostały zapomniane
żyjemy w świecie "tu i teraz"
pięknie, nowoczesnie I JEDNORAZOWO
pusto i bezdusznie
MIEĆ czy BYĆ pytane przez Fromma jest już tylko MIEĆ.
mieć nowoczesny samochód
mieć piękną kobiete
mieć styl i modne ciuchy
mieć iPhona
mieć apartament
mieć oszczędności
mieć dobrą posadę
mieć szczęscie
mieć fajne wakacje
miec biznes
mieć karte kredytową
mieć teraz
miec wolność (albo mieć więcej wolności)
mieć spokój
zamiast być
być dobrym cżłowiekiem
być uczynnym
być gościnnym
być szczęśliwym współmałżonkiem
być wiernym
być kochanym
być odważnym
być zaradnym
być szczęśliwym
być lojalnym
być radosnym
być cierpliwym
być gotowym ponieśc konsekwencje swoich zachowań
BYĆ
wszystko kręci się wokół posiadania.
posiadania nowych doswiadczeń i Bóg wie czego jeszcze
nie no powinnam się urodzić na saturnie czy plutonie
jak najdalej od wspolczesnych ideologii
bo czuje się tu kosmita
może w polsce to mniej widoczne
ale tutejszy hedonizm mnie przerasta
honorowość wogóle zanikła
ludzie nie mogą być wierni nawet swoim ideałom, bo nawet ich nie mają
bo co lub kto mogłby być takim ideałem dla nich
somsiad wracający nad ranem z imprezy, spalony i narabany
kolega z pracy codziennie umawiający sie z inna laską
czy koleżanka z małym dzieckiem uśmiechająca sie zachęcająco do współpracowników
a może lokalni oszuści i złodzieje
a może ludzie "zaprzedający swoją duszę" w czarnych interesach
a może dziewczyny zarabiające w nocnych klubach których z mojego okna widzę co najmiej cztery
ideały umarły
i nie zmartwychwstaną
Lepie niż Eldo tego bym nie opisała:
Zniknęli już idole, bohaterowie zeszłych wojen
Odeszli z pamięci ludzi, ich sławę zabrało morze
Nowi, choć ciągle świecą na firmamencie nieba
Jak my, zmienią się w piasek, który zmyje ulewa
W książkach nikt nie wspomni, ludzie już nie chcą czytać
To świat groteski, głosu rozsądku już nie słychać
Nie ma już bohaterów, teraz królem jest błazen
Teraz jest cool, luźno, super, bomba, zniszczono powagę
Sprawiedliwość ma oczy i fiskalną kasę
Podstawowe wartości spłonęły jak papier
Usiadłem na tym brzegu, woda koiła ból wędrówki
Słuchałem krzyku mew i widziałem w tym ludzi
Kto głośniej, kto lepiej, to niekończący się wyścig
W tych czasach cwaniactwo i spryt to podstawy etyki
Szukałem w sobie podobnych, dlatego boli to tak mocno
Żeby nie zwariować, trzeba uciec w samotność
Tylu nam ludzi podobnych wierzyło w świat idealny
Dziś nie ma nic, sami jesteśmy na tej plaży
Straciliśmy nadzieję, idąc pod prąd tak silny
Za rękę z bezczelnością, wiesz sami przeciw wszystkim
To nie jest serial, tu nadzieja umarła
Ten świat to farsa, wolę lśnić lub spłonąć jak zapałka
Błysnąć chociaż na chwilę, by ogrzać chłód tej nocy
Może dam życiu energię, by znowu sens zdobyć
W mieście, gdzie każdy róg oblepia nachalnie cywilizacja
Ktoś o tym świecie zapomniał
Nie wysłał nam światła i mimo świadomości, że stoję na czymś twardym
Czuje jakby piasek na plaży, nikt nie zabroni mi marzyć
Wędrować tak długo, aż sens i spokój znajdę
Z bohaterami z Olimpu siedzieć i pić grappe
Znaleźć to coś, co piętnowano kiedyś jako szaleństwo
Odnaleźć Boga bezpieczeństwo i przywrócić szlachetność
To techno polis mnie męczy
Wysysa z krwią rozsądek, zwiększa się świata majątek
Lecz coraz bardziej znika człowiek
Tylko w snach mnie tu nie ma
I tylko w snach czuję radość
Otwieram oczy i zamiast plaży znów miasto
Chcę byś wysłuchał tych słów, o jedno proszę pozwól
Znajdź w sobie siłę na dobro, na wiedzę i na rozum
Zatrzymajmy się w pędzie, nikt nie pamięta po co biegnie
Czy na pewno po szczęście, czy sam bieg nie jest biegu sensem
Nic nie jest pewne, ja przecież sam wciąż pytam
Szukam sposobów, by kiedyś polecieć jak Ikar
Na skrzydłach tej wolności
I jeśli mam jak on spaść, to spadnę jak on
Ale szczęśliwy, bo żyłem naprawdę
Jest tak.
ReplyDelete