"And you never knew my name"

chciałam wczoraj coś opublikować ale internet oczywiście nie działała

wiec to wkleję sobie niżej

a z dzisiaj

to żadko ostatnio ludzie wywierają na mnie jakiekolwiek wrażanie

może poprostu się skupiam na innych rzeczach

ale  ten Rosjanin dzisiaj kompletnie mnie wybił z rytmu

a to się żadko zdarza

aż przypomniałam sobie o ludzich o ktorych dawno nie wspominalam

sa tacy ludzie co poprostu nie mozesz nacieszyc sie

ich forma wypowiedzi

i to wlasnie byl ten przypadek

wiec tak oto zachwycona tym wlasnie ładnie ukladajacym slowa rosjaniem

zaczelam mu sprzedawac żeński sweter w rozmiarze M z bardzo przekonujaca mina

ze rozmiar na pewno bedzie dobry

nawet staral sie przekonac mnie ze moze lepiej XL 

a ja dalej sugerujac sie tym ze pytal po stronie żeńskiej 

wmówilam sobie jaki dobry mąż żone prezentów szuka i

probowalam sobie wyobrazić jego domniemaną żonę  w rozmiarze XL ...

kiedy to wpadlam na to że szuka jednak czegos dla siebie

eureka!

a on z grzeczności ...? chyba byl nawet w stanie zaczac mierzyc ten damski sweter :D

co prawda ladny ale raczej nie w męskim guście

kontynując tę zdominowaną przez niego konwersację

dalej wybita z rytmu sposobem wypowiedzi

zapomnialam mu dac wydruku z rachunku...

kolejna gafa

ale za to wpakowalam mu chyba niechcacy w torbę

cały plik potwierdzeń z visy..... (juz przygotowany do zamkniecia kasy...)

które potem kolejno przez dziesięć minut musialam drukować 

ponownie .... (oby nie bylo z tego problemow)

i tak gawędząc sobie oto z panem ładnie układającym słowa

musiałam zostac 20 min dłużej w pracy..

a pan napewno się zdziwi jak zobaczy co to za plik potwierdzen z visy 

ma w swojej trorbie 

choć ciągle jednak sobie myśle że gdzieś za szafę spadły czy tam coś.....

jaki wstyd :P

Kyla La Grange - Cut Your Teeth

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

W wersji kygo dużo lepsza ale  orginał też niezły

Didn't I warn you not to? 

Didn't I warn you good? 

Maybe we couldn't help it 

Maybe we never should 

Didn't I say it slowly? 

Didn't I make it clear? 

Is it unfair to ask you? 

Why it is you're still here? 

You cut your teeth on the lack of answers, singing

 Come back home and it don't feel the same 

Well I bled words onto a page for you 

And you never knew my name 

Didn’t I make it harder? 

Didn’t I leave you there? 

Was it too much to ask you 

Why it is you still care?

 You cut your teeth on the lack of answers, singing 

Come back home and it don't feel the same 

Well I bled words onto a page for you 

And you never knew my name 

Come, go, break your bones 

They catch you up and never let go 

Swing low, play your show 

Call your mother, say "take me home" 

Lie, smile, don't say no 

Another man down if you let them know

dziwne sny jak zwykle

ostatnio troche mniej straszne

albo raczej zdarza mi sie przetrwac w moim wlasnym snie

co zawsze bylo nie lada sztuka

a czasem nawet budze sie wyspana

moze to to ze staram sie myslec pozytywnie

jak najmniej myslec o tym co mnie stresuje

nie spodziewam sie ze sie pozbede na zawsze koszmarow

ale to dosc przyjemne jesli czasem sa w wersji  leight

to ze jak na zlosc w dzien jedyny ktory mam wolny zawsze jest pochmurno

powoduje ze wygladam jakbym zyla na innej planecie

jestem nieziemsko biala i blada

jeszcze troche i zaczne wygladac na chora

mam nadzieje ze nastepny wolny dzien zlapie troche slonca

bo niezliczone wymysly ludzi

jestes biala jak... mąka , kurczak, biały ser.. itd

zaczynaja mnie drażnić

do tego ten nieznosny loreal ktory postanowil zmienic sklady swoich farb do wlosow

tak aby za kazdym razem wychodzily mi bardziej zolte

wiec teraz wygladam ponoc jak bialy kurczak z zoltymi wlosami

SUPER

:D

wszystko i nic: podróżować, zwiedzać świat pięknie żyć, garściami życie brać

Pamiętam takie uczucie, kiedy przed jakimś egzaminem siedzisz już jakiś czas nad notatkami, albo w szkole nad książka przed klasówką. I tak siedzisz już jakieś długi czas, może nawet dobre kilka godzin i porostu już nawet nie możesz znaleźć sobie wygodnej pozycji. Każda pozycja jest niewygodna, nie możesz już się skoncentrować na nauce wszystko Cię rozprasza, ale też wiesz, że nic innego nie możesz teraz robić bo przed tobą egzamin i musisz go zdać. I tak się męczysz, czasami to prawdziwe tortury

Tak dokładnie się teraz czuje. Tylko że nie ma żadnego egzaminu.
Tylko życie.
Jestem w mega "niewygodnej pozycji", którą już próbowałam kilka razy zmieniać.
Wiem, że muszę robić to co robię na tą chwilę by osiągnąć to co chcę osiągnąć.
Ale sam proces dochodzenia do tego jest mega męczący i niewygodny.
Próbując na chwilę zająć się czymś innym wiem że to bez sensu na tą chwilę bo nie mogę się temu poświęcić wystarczająco bo co innego jest priorytetem.
Niedługo dostane odleżyn od braku zmiany pozycji, ale ciągle próbuję sobie mówić, wytrzymaj jeszcze trochę. Bo co jeśli uczylibyśmy się  na egzamin i w połowie przerwali a na teście byłaby dokładnie ta cześć której nie przyswoiliśmy. Oblalibyśmy go.
Tak też jest w życiu, jedyne co gwarantuje jakąś dozę sukcesu jest doprowadzanie rzeczy do końca a takich nie doprowadzonych na tą chwilę mam kilka. Mega mi to ciąży bo nie daje mi możliwości zrobienia kroku na przód.

Jest tyle rzeczy które chcę robić, których się chcę nauczyć, przeżyć, zobaczyć że zaczynam się martwić upływającym czasem, jestem coraz starsza, coraz trudniej wszystko przychodzi. 
Wiem że nie powinno się zbyt dużo myśleć o przeszłości ale tak wielu rzeczy teraz żałuję
a najbardziej z tego wszystkiego ZMARNOWANYCH LAT W SZKOLE.
Trzeba było albo nie chodzić do tej szkoły , albo wykorzystać dobrze ten czas.
Mogłam nauczyć się tylu praktycznych rzeczy, a tu tymczasem człowiek się stresował najbardziej tym co najmniej w życiu potrzebne.
Mogłam ogarnąć w dobrym stopniu: angielski ruski niemiecki, tyle godzin przesiedzianych w szkole na nic. Zmarnowanych. Mogłam zamiast myśleć o pierdołach zdobyć jakieś praktyczne umiejętności które ułatwiły by mi teraz życie.
A takto mając prawie 30 lat ;/ ciągle nie wiem co  robić dalej aby nie musieć tyrać jak osioł do 80tki.
Studia też na nic się nie przydały bo zagranicą, albo dokładniej tu gdzie mieszkam są niczego nie warte.


Czuję mega potrzebę nauczenia się albo angielskiego albo hiszpańskiego w stopniu perfekcyjnym, nie wystarcza mi już tylko porozumiewanie się. Chcę rozumieć wszystko co mnie otacza perfekcyjnie. Chcę cieszyć się grą słów w konwersacji. Brak takiej możliwości zabiera dużo radości z życia. Upłyca wszystkie konwersacje. To dziwne uczucie że umiesz wytłumaczyć dosłownie wszystko na okrętkę ale czasem nie potrafisz nazwać rzeczy "po imieniu"..

Несе Галя воду

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Czuję zamęt w głowie.

Zawsze targały mną skrajności ale teraz to już naprawdę w wielu tematach.

Przykładem może być np to że czasem tak mega tęsknie za miastem, za tym innym tempem

życia, za ilością możliwości spędzania czasu, ilością ludzi, anonimowością, a za chwilę

wręcz odwrotnie myślę, ze kocham ten spokój małomiejski, to ze ludzie są tacy życzliwi, to

że co krok spotykasz kogoś znajomego.

Nienawidzę małych miast a za chwilę je doceniam.

Marzę żeby zamieszkać w takiej bodajże Barcelonie a potem jak przypomnę sobie jak ostatnio

się czułam w warszawie mi się odechciewa.

Chcę spokoju, osiądnięcia w jakimś miejscu ale tak naprawdę marzy mi się podróżowanie

mieszkanie wszędzie po trochu.

Trudno zdefiniować czego tak naprawdę chcę.

Chcę mieć więcej czasu dla siebie ale też więcej zarabiać żeby jakoś ogarnąć przyszłość

bez potrzeby pracowania na etacie.

I tyle sprzeczności w tym wszystkim.

Zmiany miejsca zamieszkania czy otoczenia nie mogą być celem samym w sobie bo byłoby to

głupie.

Ale właściwie to rzecz która jakoś podświadomie najbardziej mi się marzy.

Usiąść w stanach w LA pogadać z jakimiś miejscowymi jak życie toczy się tutaj. Z jakimiś

młodymi ludźmi którzy ciągle pełni nadziei na życie łatwe i piękne.

Uwierzyć na chwile w taki american dream, mimo że nie istnieje.Pojechać do Tokyo i

zobaczyć ten skomputeryzowany rytm życia, tych zapracowanych ludzi w jakimś świecie żyją i

jakimi kategoriami myślą.Odpocząć w Nowej Zelandii, podziwiając domniemany spokój i piękne

widoki rozmawiając z ludźmi którzy się tam osiedlili jak ich życie ich tam

przywiodło.Przemierzyć hektary australijskich stepów podziwiając odległości i inność ludzi

tak oddalonych od reszty świataZobaczyć góry Mongolskie, stepy akermańskie, syberyjskie

zimno, majestatyczność Sant Petersburga, Lazurowe wybrzeże we Francji. Malediwy, Wyspy

tajlandzkie, wietnamskie uprawy ryżu.Indyjskie słonie.Czeską Pragę.Norweskie fiordy i

zorzę polarną.Szkocką zieleń i zamki.Irlandzką piękną przyrodę.Usłyszeć meksykański

hiszpański w Meksyku.






co do pracy tez ostatnio mam inne przemyślenia, w dzisiejszych czasach wmawia nam się że kariera jest gwarancja sukcesu, dobra lubiana praca, ale myślę ze to nie prawda, gwarancja przyjemnego życia jest w dzisiejszych czasach możliwość zarobienia dobrych pieniędzy
to wszystko
jeśli podejdziesz do pracy raczej przedmiotowo nie emocjonalnie
to bardzo ułatwi życie
przyjemność z pracy mogli w dawnych czasach mieć rolnicy którzy uprawiali ziemi widzieli jak to wszystko rośnie mogli się tym cieszyć mogli wykarmić rodzinę i to było ich szczęście
ale te czasy minęły
dziś nie wystarcza ludziom wykarmienie rodziny
wszyscy chcą żyć na wyższym poziomie niż tylko mieć coś do jedzenia
i do tego nie wystarcza podejście chce mieć prace która da mi satysfakcje
nie ma już praktycznie prac czy zawodów które same w sobie dają satysfakcje
a jeśli są to bardzo mało
i również nie są wolne od stresu
to jeśli już musisz pracować i musisz się stresować to chociaż niech to będzie też warte
i niech płacą ci tyle żebyś po pracy mógł się zrelaksować nie myśląc skąd weźmiesz na zapłacenie rachunków
i skoro każda praca stresuje
to lepiej już mieć jakąś która średnio lubisz a dobrze płacą
niż stresująca którą nawet lubisz i płacą jakieś gówno

jedyne co przemawia za mniej płatną pracą jest ilość spędzonego czasu na niej

może dla wielu ludzi to oczywiste ale dla mnie nigdy nie było
zawsze szukałam mało wymagających prac, tak żeby tylko coś tam zapłacili byle do weekendu
i tak zleciał mi czas
spędziłam dokładnie taką samą ilość godzin w pracy co inni ludzi wysilający się trochę bardziej a nie osiągnęłam nic
nie odłożyłam kasy żeby w przyszłości moje życie było łatwiejsze
i między czasie nie zrobiłam dużo więcej poza pracą niż można byłoby się spodziewać
konkludując praca jest żeby zarobić kasę w dzisiejszych czasach, jeśli poświęcając ten sam czas możesz zarobić więcej to "pieprzyć" prestiż, życie jest ważne a nie praca

mam nadzieje ze jeszcze gdzieś się spotkamy Babciu..

"We've come a long way From where we began Oh I'll tell you all about it When I see you again......."

Wiz Khalifa - See You Again

why

why all my life i have to be surrounded by idiots
gosh i cannot anymore
aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
półksiężyc to mój hamak
marze by zmienić planetę na inna.

one question

should I stay or should i go now...
should I stay or should i go

just one.









.
it's enough on this point
pointless



'żyje sobie chyba sam na złość. 
wciąż gram spiewam jem i śpie
tak naprawde jednak nie ma mnie
zupełnie obcy tu niby wróg wciąz
bardziej obcy wam i sobie sam.'

Kiesza - Take Me To Church

http://www.tekstowo.pl/piosenka,hozier,take_me_to_church.html :



niżej po  polsku/ 
My lover's got humour
She's the giggle at a funeral
Knows everybody's disapproval
I should've worshipped her sooner
If the heavens ever did speak
She is the last true mouthpiece
Every Sunday's getting more bleak
A fresh poison each week
'We were born sick'
You heard them say it
My church offers no absolutes
She tells me 'worship in the bedroom'
The only heaven I'll be sent to
Is when I'm alone with you
I was born sick, but I love it
Command me to be well
Amen, amen, amen

Take me to church
I'll worship like a dog at the shrine of your lies
I'll tell you my sins so you can sharpen your knife
Offer me that deathless death
Good God, let me give you my life [x2]

If I'm a pagan of the good times
My lover's the sunlight
To keep the Goddess on my side
She demands a sacrifice
To drain the whole sea
Get something shiny
Something meaty for the main course
That's a fine looking high horse
What you got in the stable?
We've a lot of starving faithful
That looks tasty, that looks plenty
This is hungry work

Take me to church
I'll worship like a dog at the shrine of your lies
I'll tell you my sins so you can sharpen your knife
Offer me my deathless death
Good God, let me give you my life [x2]

No masters or kings when the ritual begins
There is no sweeter innocence than our gentle sin
In the madness and soil of that sad earthly scene
Only then I am human, only then I am clean
Amen, amen, amen

Take me to church
I'll worship like a dog at the shrine of your lies
I'll tell you my sins so you can sharpen your knife
Offer me that deathless death
Good God, let me give you my life [x2]



Moja ukochana ma poczucie humoru
Jest chichotem na pogrzebie
Wie, że nikt tego nie pochwala
Powinienem był czcić ją wcześniej

Jeśli niebiosa kiedykolwiek przemówiły
Ona jest ich ostatnim, prawdziwym przekazem
Każda niedziela staje się coraz bardziej posępna
Świeża trucizna każdego tygodnia
"Urodziliśmy się chorzy" 
Słyszeliście, jak to mówią

Mój kościół nie oferuje rozgrzeszenia
Ona mi mówi: '"Oddawaj mi cześć w sypialni"
Jedyne niebo, do którego pójde
To wtedy, kiedy ja jestem sam z tobą
Urodziłem się chory, ale kocham to
Rozkaż mi abym był zdrowy*
Amen, amen, amen...

Zabierz mnie do kościoła
Będę wielbił jak pies w świątyni twoich kłamstw
Wyznam ci moje grzechy, więc możesz naostrzyć swój nóż
Ofiaruj mi tą śmierć bez śmierci**
Dobry Boże, pozwól, że oddam Ci moje życie [x2]

Jeśli jestem poganinem dobrych czasów
Moja ukochana jest blaskiem słońca
By utrzymać Boginię po swojej stronie
Ona żąda ofiary
Wysuszyć całe morze
Zdobyć coś błyszczącego

Coś mięsnego na główne danie
To dobrze wyglądający koń
Co trzymasz w swojej stajni?
Mamy wielu wygłodzonych wiernych
To wygląda smakowicie, to wygląda obficie 
To wzmaga głód

Zabierz mnie do kościoła
Będę wielbił jak pies w świątyni twoich kłamstw
Wyznam ci moje grzechy, więc możesz naostrzyć swój nóż
Ofiaruj mi tą śmierć bez śmierci
Dobry Boże, pozwól, że oddam Ci moje życie [x2]

Żadnych władców czy królów, gdy zaczyna się Rytuał
nie ma słodszej niewinności nad nasz delikatny grzech
W tym szaleństwie i centrum tej smutnej, ziemskiej sceny
Tylko wtedy jestem człowiekiem
Tylko wtedy jestem czysty
Amen. Amen. Amen...

Zabierz mnie do kościoła
Będę wielbił jak pies w świątyni twoich kłamstw
Wyznam ci moje grzechy, więc możesz naostrzyć swój nóż
Ofiaruj mi tą śmierć bez śmierci
Dobry Boże, pozwól, że oddam Ci moje życie [x2]


______

niezawiodłam się. /// podsumowanie czegoś

ważne są chwile.
cieszę się z dzisiaj.
choć normalnie się niecieszę hehe.


ale teraz o czym innym.

Ásgeir - Heart-Shaped Box (Cover)

~~~~~~~~~~~~

usilnie próbuję sobie przypomnieć co zajmowało mój umysł jakieś 4 lata temu zanim tu przyjechałam
i właściwie nie jestem w stanie sobie przypomnieć
tyle głębokich przeżyć w tych ostatnich latach
że właściwie wydaje się 
że tan czas przed nie istniał
jakby wszystkie wspomnienia wyblakły
są dużo mniej wyraźne i kolorowe
albo ich nie ma

mnóstwo rzeczy poprostu zapomniałam
nieraz ktoś o czym opowiada a ja poprostu tego nie pamiętam
nie pamiętam ludzi sytuacji emocji


dzień codzienny wypiera to co było dawniej

życie tu bardzo eksploatuje


a może poprostu ŻYCIE dorosłe bardzo eksploatuje


~~~~~~~~~~~~~~~

ciężej się wyrażać po polsku
bardzo rzadko rozmawiam po polsku
(dlatego zaczęłam czytać książki w tym miesiącu, może nie będę robić tylu błędów)
w pracy mówię do siebie w języku w którym aktualnie rozmawiam
czasem nawet mówię coś i nie kontroluje w jakim języku
miałam też ostatnio ambicje szkolić angielski ale to chyba mija się z celem 
bo czy po angielsku czy po hiszpańsku wszyscy, którzy mnie otaczają mówią raczej podstawowo/średnio
i na nic się zda poszerzenie słownictwa, którego i tak nikt nie zrozumie...
no ale przynajmniej myśli będą bogatsze


~~~~~~~~~~~

ciągle fascynują mnie w ludziach te same cechy
(jedna rzecz która się chyba nie zmieni)

*opanowanie

*szeroko pojęta odwaga (w tym myśli)

*specyficzne ironiczne ale nie złośliwe poczucie humoru

*pokora mimo pewności siebie

*kiedyś powiedziałabym inteligencja ale teraz raczej błyskotliwość umysłu

*wytrwałość nie upartość

*posiadanie  dobrze sprecyzowanych priorytetów



a tu cytat  z
"

*******

czwartek, 15 listopada 2007 17:51

* * * * * * *

rozsądek 
<>

opanowanie
 <>

inteligencja<>

humor
<>

"

<  http://cirilla-riannon.bloog.pl/kat,0,m,11,r,2007,index.html >



~~~~~~~~~~~~~~


ciągle się uczę , potem myślę że coś już wiem
a potem życie mi znowu uciera nosa


~~~~~~~~~~~~~~



kultura słowiańska to coś z czym się jednak łatwiej utożsamiać i odnaleźć
im dłużej jestem za granicą tym bardziej wzrasta we mnie "nacjonalizm" kulturowy

~~~~~~~~~~~~~


chyba zostanę mistrzem zaznaczeń w photoshopie i się ukoronuję za to sama


~~~~~~~~~~~~~



zaczynam wracać do siebie bo mam nieodpartą potrzebę wewnętrzną poznawania nowych ludzi dla samej przyjemności poznawania historii, osobowości i inności spojrzeń na świat
dawniej zawsze fascynowali mnie ludzie
tu jak dotąd było mi trudno czerpać przyjemność z formy rozmowy
do tego potrzebny jest lepszy język
ale już nad tym pracuję
żeby cieszyć się formą wyrażania myśli trzeba  znać dużo więcej słów
niż do zwykłej komunikacji

dzięki Ma. mogę w końcu podyskutować na poziomie na nie tylko banalne, codzienne  tematy, ta świadomość dodaje otuchy, że twoje rozmowy nie są tylko codziennością


~~~~~~~~~~~~~~~


tak już się przyzwyczaiłam że zawsze jest pod górkę, że już nawet nie wiem co to znaczy z górki


~~~~~~~~
~

to wszystko na dziś takie pourywane myśli

mam dużo przemyśleń ale nie mam czasu na bierząco notować to przygnębiające

      Take Me To Church - Kiesza

oj tak.

""Nawet najpiękniejsza historia musi mieć swój ostatni rozdział.

Jeśli będziesz żył marzeniami, których nie zrealizowałeś, i uczuciami, którym nie pozwalasz się wypalić, twoje życie będzie przypominało książkę bez ostatniego rozdziału. 

To tak, jakbyś ciągle na nowo pisał te same fragmenty, wierząc, że w końcu ułożą się w przepiękną opowieść. Tak się nigdy nie stanie".

-Jason Hunt

tego nie zapomne

diabły wcielone itd

;)

at the point

..
..
..
...
.....

be free

I'm not free, and probably the saddest thing - I'm never going to be

it is yes or no, not maybe'

Skad ja jestem? 
Moj tok rozumowania przeraża mnie siebie sama.
Dostałam od myślenia migrene.

Dlaczego zawsze najważniejsze musi być poczucie wolności?
Możliwości zmian?
Stałość mnie zabija, może nawet nie sama stałość ale poczucie braku możliwości zmiany.
Jak można sie czuć niepewnie w momenicie poczucia pewności i stałości.

if the time would stop, this could be in that day

19-08-2015 such a date.




una sorpresa 

tyle.

"człowiek może się posunąć o wiele dalej, by uniknąć tego, czego się boi, niżby zyskać to, czego pragnie."

o f*** jakie prawdziwe


.

time of true

"It’s a yes or no, no maybe"
k.p

aint nobody

 "Ain't nobody 

 Loves me better

 Makes me happy

 Makes me feel this way

 Ain't nobody

 Loves me better than you"

.

kolorowo

jak zygac czyms to na kolorowo

ile razy

ile razu w kólko można się zawodzić na ludziach którzy wlaśnie najbardziej wydają się ok?




nie zostało już nic


"To niekończący się wyścig.
W tych czasach cwaniactwo i spryt to podstawy etyki.
Szukałem sobie podobnych,
Dlatego boli to tak mocno,
Żeby nie zwariować trzeba uciec w samotność.
Tylu nam ludzi podobnych
Wierzyło w świat idealny,
Dziś nie ma nic,
Sami jesteśmy na tej plaży."

"Zatrzymajmy się w pędzie.

Nikt nie pamięta, po co biegnie.
Czy na pewno po szczęście?
Czy sam bieg nie jest biegu sensem?
Nic nie jest pewne,
Ja przecież sam wciąż pytam,
Szukam sposobu,
By kiedyś polecieć jak Ikar,
Na skrzydłach tej wolności.
I jeśli mam jak on spaść,
To spadnę jak on,
Ale szczęśliwy,
Bo żyłem naprawdę."

eldo

tyle negatywnych emocji ze poprostu nie moge nic pisac bo chce pisac pozytywnie

ni no se que decir mas. esta dicho demaciado.

much more than too much.




























left just nothing. 
so much of nothing

nie nawidze tej całej super pięknej pogody i palm i pięknych widoków
nie nawidzę bo nawet nie mam czasu się na to spojrzeć i zachwycić
a Ci wszyscy debilni turyści cały dzień siedzą i się smaża na plaży a ja nie mogę iść raz w tygodniu
Czy ja naprawdę nigdy nie bedę mieć chcociaż dwuch dni wolnych
nie mówie juz o normalniej pracy czy godzinach


jest jakies 50st dzisiaj wszyscy ucieszeni na ulicy ze ciepło
a ja ich niezawidzę że sa tacy zadowoleni:D

myself and aj

zawsze byłam upartym dzieckiem
i nie wiem czy nie wyrosłam na upartego dorosłego
przykładowo
upatrzyłam sobie niebieskie mega dziwne buty i się nimi zauroczyłam
za drogie
nie praktycznie
niekoniecznie super fajne
ale mi się spodobały i wtedy już nie podobały mi się żadne inne
mama na tysiąc sposobów mogła mi tłumaczyć że to nie jest dobry wybór
ale ja się uparłam CHCĘ TE BUTY
żadne inne
po prostu innych nie założę na nogi
wydałam na nie całe swoje oszczędności plus kasę mamy
mam swoje upragnione buty
stawiam koło łóżka
podziwiam
zakładam z nieustającym zauroczeniem
i tak przez... może miesiąc
i potem  już wiem
że były dziwne, niepraktyczne, za drogie
i NIE WIEM dlaczego tak bardzo je chciałam
ale uparłam się i już
można by tu mnożyć miliony przykładów
czasem moja upartość wychodziła na dobre
uparłam się na stolicę, TE studia, wyspę, naukę języka

ale miliony innych upartości niekoniecznie wychodzi na dobre
i mimo upływu lat
ciągle się na coś upieram i ciągle nie widzę że czasem może nie warto

ale nawet sama sobie nie jestem w stanie przetłumaczyć jak się na coś nakręcę

tak ma być , chcę TEGO i już
i to po prostu dlatego że chcę

brak jakiejkolwiek logiki u tak logicznej osoby jest dla mnie samej zagadką: )

i teraz co tu zrobić aby ta upartość stała się raczej wytrwałością? :)
chyba  w tym wieku będzie już to ciężko zmienić ..hmmm

"więcej marzeń niż czasu by je spełnić"

zdecydowanie marzeń coraz więcej a czasu coraz mniej
"coraz mniej" w każdym tego zwrotu znaczeniu
jestem coraz starsza mam coraz bardziej zajmujące prace
coraz mniej siły  żeby to wszystko przetrwać

na najbliższe 2 lata mam silny plan żeby się z tego wyrwać
więcej nie da się pracować w tak gównianej atmosferze tylu godzin


1. Dokończyć niedokończone rzeczy. 2. Kupić mieszkanie 3. Zacząć swój biznes

bo księżyc to mój hamak!

pół księżyc to mój hamak!




eldo dosłownie czyta  w moich myślach

niedokończone

Mam bardzo dużo różnych przemyśleń ale zero czasu żeby o nich pisać.
Bez sensu zaczynać temat jak nie można go dokończyć


zaczęłam robić notatki w telefonie z tematami które mam w głowie, ale po prostu pracuje tyle godzin, że jedyne co innego jestem jeszcze w stanie robić to spać;/
mam nadzieję że ta ciężka praca w końcu pozwoli osiągnąć zamierzony efekt bo jak nie to pozostanie strzelić sobie chyba w łep bo na dłuższą metę praca w takim gównie (ilość godzin, brak rozwoju, monotonność, fizyczne zmęczenie) jest nie możliwa.
przynajmniej dla mnie, są może ludzie "cyborgi" co się nie męczą, nie mają ambicji i całe życie ciężko tyrając będą szczęśliwi - ja nie
jedyna ewentualność która by mi to umożliwiła - to byłby brak wyboru, pchający w wir walki o przetrwanie
ale niestety czy stety żyjemy w czasach WYBORU i MOŻLIWOŚCI i to bardzo utrudnia tą walką o przetrwanie, jeśli masz gdzieś w głowie, że można lżej łatwiej i szczęśliwiej



ale nie o tym chciałam napisać:)
usiadłam ostatnio w przerwie na oceanem, rozejrzałam się w okół i znowu naszła mnie myśl, że powinnam gdzieś wyruszyć, właściwie każda sekunda o którą przebywam za długo w jednym miejscu jest sekundą straconą
nie wiem jak można osiąść w jednym miejscu (albo nawet osiąść i nie myśleć o tych wszystkich możliwościach które gdzieś tam czekają, w innych krajach, w innych miejscach, w innych klimatach, w innych kulturach, z innymi ludźmi)
ta świadomość uciekającego czasu a ja wciąż tu tkwie jest nader dołująca
ta energia która daje zmiana jest nie do zastąpienia
takie poczucie rozwoju, kroku naprzód
radości odkrywania nieznanego
ciągle "śledzę" ludzi którzy już wyruszyli dalej i zazdrość po prostu mnie rozpiera
mam ochotę pieprznąć każdą chorą pracę tu, aktualna i przyszłą
spakować walizkę i ruszyć gdziekolwiek gdzie jest słońce
gdzie czeka nowa przygoda
może dla większości ludzi to chore i abstrakcyjne
a może po prostu nie mówią że mają takie myśli
ile bym dała żeby moją pracą było uczenie się nowych miejsc poznawanie czy opisywanie
jakiś kultur
miejsc
ludzi
obserwowanie
jakkolwiek rozumiana akcja
statyczność polegająca na setnym razie składaniu tego samego tshirtu tego samego dnia poprostu zabija wszelkiego rodzaju ochote do życia
i być może kiedy zabije ja zupełnie

uff ehh pfff

rodzice nie mówili żeby się uczyć.
i tak się uczyłam.
i co?
padam na ryj ze zmęczenia nie pracując w zawodzie.
(!!)
na dodatek pracując w większości z ludźmi z którymi nie ma o czym pogadać.
dobrze że płacą.